galdr

(gen. -rs, pl. -rar), m.

1) magic song, charm (gala, kveða galdra yfir e-m);

2) pl. witchcraft, sorcery (galdrar ok görningar).

* * *

or galðr, m., gen. galdrs, pl. galdrar, [from gala; A. S. gealdor = cantus, sonitus]

I. prop. a song, hence in names of old poems, Heimdalar-galdr, Edda 17; but almost always with the notion of a charm or spell, vide gala II above; hón kvað þar yfir galdra, Grett. 151, Hkr. i. 8; kveða helgaldra, Fbr. 24; gala galdra, Edda 58, Hm. 153; með rúnum ok ljóðum þeim er galdrar heita, Hkr. i. 11; galdr ok kvæði, Stj. 492: hence

II. witchcraft, sorcery, esp. in pl.; galdrar ok fjölkyngi, Fb. i. 214, K. Þ. K. 76, Grett. 155; galdrar ok gjörningar, Anal. 244; galdrar ok forneskja, Gísl. 41, Grett. 155; með göldrum, 180 (in a verse); sjá við göldrum, Hom. 86, Ísl. ii. 77: a fiend (= Icel. sending), reka þann galdr út til Íslands at Þorleifi ynni at fullu, Fb. i. 213, (rare.)

COMPDS: galdrabók, galdrafluga, galdrafullr, galdrahríð, galdrakind, galdrakinn, galdrakona, galdraligr, galdralist, galdralæti, galdramaðr, galdrameistari, galdraraumr, galdrasamligr, galdrasmiðr, galdrasnapr, galdrastafir, galdrasögur, galdravél.